Voor Suzannah Dunn zijn de vrouwen van Hendrik VIII een bron van inspiratie: reeds vier van hen werden het onderwerp van haar historische romans. Probleem is dat sinds de succesvolle tv-reeksen over de Tudors, Henry en zijn avonturen met vrouwen zowat gemeengoed zijn geworden. Er kan veel commentaar gegeven worden op deze rock-'n'-roll-verfilmingen met een niet verouderende koning en sexy bruiden, maar de essentie van de geschiedenis in de zestiende eeuw blijft toch in het collectief geheugen hangen. Henry's eerste vrouw, Catharina van Aragon, was een door het volk geliefde Spaanse kwezel, haar plaatsvervangster, Anna Boleyn, een ambitieuze bitch, en de koning een verliefde dwaas die de breuk met de katholieke kerk in Rome forceerde.
Met De koningin van de verleiding probeert Dunn door een populair taalgebruik mee te profiteren van de populariteit van de Tudors. Ze wisselt in lange hoofdstukken af tussen het verhaal van Anna Boleyn en dat van Lucy Cornwallis. Deze laatste is de enige vrouw in de paleiskeukens en een banketbakster die met haar suikersculpturen de aandacht van de koning krijgt. Lucy is een onschuldige, brave ziel die leeft voor haar werk in het paleis en zelfs een romance met een hofmuzikant is haar niet gegund. Deze laatste is trouwens hopeloos verliefd op Anna Boleyn en zal ook uiteindelijk het hoofd moeten leggen.
Anna Boleyn zit in de Tower en schrijft haar memoires voor haar dochter Elizabeth – een best interessant, maar nu dus al te gekend verhaal dat nogmaals bevestigt dat ze een ambitieuze, onsympathieke vrouw was, omringd door al even politiek geïnspireerde familieleden. De – niet uitsluitend Engelse – adel heeft grond en macht vergaard door in de schaduw van de koning al dan niet openlijk te complotteren en te manipuleren. Anna is een berekende, aantrekkelijke vrouw die de koningin haat en misprijst en haar plaats wil innemen. Wel heeft ze veel geduld en is zo slim om de koning de toegang tot haar bed te weigeren tot ze zelf een kroon op haar hoofd kan zetten. Lang zal het niet duren en nog geen veertien dagen na haar executie zal Henry VIII trouwen met haar opvolgster, Jane Symour. Haar verhaal is gelukkig te kort voor een roman van Dunn.
[Julien Schmit] Verberg tekst

Anna Boleyn is een ambitieuze, eigenzinnige, maar vooral knappe verschijning. Wanneer zij koning Henry VIII verleidt en hij met haar wil trouwen, maakt ze meer vijanden dan vrienden. Als nieuwe koningin van Engeland is haar weinig vergund. Lucy is banketbakker aan het hof. Als enige vrouw in de keuken maakt ze fantastische creaties van suiker en marsepein. Ze vermijd de intriges die bij het hofleven horen zoveel mogelijk. Ze is een beetje naïef, ze is nog nooit verliefd geweest, totdat ze een van de muzikanten ontmoet. De hoofdstukken wisselen in perspectief - van de ietwat onnozele Lucy naar de raadselachtige Anna. De auteur weet bepaalde plaatsen, zoals de keuken, tot leven te wekken door haar kleurrijke beschrijvingen. Dat maakt het intrigerend om de gebeurtenissen aan het hof van de Tudor-dynastie in Engeland te volgen. Modern taalgebruik. Het boek kreeg zowel lof (voor de kleurrijke beschrijvingen) als kritiek (omdat de personages te modern taalgebruik bezigen) van critici. Normale druk. Verberg tekst