Alles maakt ons tegenwoordig opmerkzaam op de universaliteit van het kwaad, en heiligen, genieën, helden, en doodeenvoudige eerlijke (maar heel vaak ook slecht geïnformeerde) mensen ten spijt, komt men tot het besef dat niets de fundamentele gruwelijkheid van het menselijk bestaan kan goedpraten", aldus Yourcenar in een brief aan haar Italiaanse vertaalster uit 1960. De uitspraak is typerend voor de inhoud en de geest van deze brieven, die een keuze vormen uit de Gallimard-uitgave van 1995, Lettres à ses amis et quelques autres, die een goed overzicht geeft van haar correspondentie tussen 1903 en 1987 -- op de brieven aan haar vriendinnen (Grace Frick e.a.) na, die vijftig jaar verzegeld bewaard moeten blijven.

Van over de hele wereld, maar vooral vanuit Petite Plaisance, haar huis op Mount Desert Island in het noordwesten van de Verenigde Staten, schrijft zij talrijke brieven aan collega-auteurs als Henry de Montherlant, Jean Schlumberger en Gabriel Marcel, aan vrienden en familieleden, soms aan andere bekende persoonlijkheden, zoals aan Brigitte Bardot i.v.m. de zeehonden. Ze schrijft over alles, maar in grote mate toch over zichzelf, over haar eigen werk, m.n. over de ontstaansgeschiedenis van meesterwerken als Mémoires d'Hadrien en L'Oeuvre au noir, over de ontvangst door de kritiek, over de verfilming van Le coup de grâce door Volker Schlöndorff, over haar verhouding tot het katholicisme, over schilderkunst, literatuur, over Griekenland en de Griekse beschaving. Een bijzonder aangrijpende brief is deze die ze in 1960 stuurt naar de zuster van García Lorca, omdat ze meent de plaats te hebben gevonden waar haar broer tijdens de Spaanse Burgeroorlog werd geëxecuteerd en begraven.

Uit alles blijkt haar zin voor precisie en zorgvuldigheid die een van de sterke punten in haar werk is, maar ook haar betrokkenheid bij de samenleving die zij zeer kritisch en zonder veel illusies benadert. [Jan Baes] Verberg tekst

Brieven van beroemdeschrijvers voegen zelden iets toe aan het eigenlijke werk, tenzij er zoals bij Gerard Reve een apart literair genre van wordt gemaakt. Ook van de hier verzamelde, uitstekend vertaalde en zeer minutieus geannoteerde brieven van de bekende Franse schrijfster Marguerite Yourcenar (1903-1987) kan men niet zeggen dat ze inhoudelijk en stylistisch veel toevoegen aan haar indrukwekkende oeuvre. Wel geven ze een kijkje in de keuken; waar ze vragen beantwoordt over haar romans, voegen ze iets toe aan wat we uit de vele interviews al wisten over haar stokpaardjes, zoals feminisme en dierenleed, en brengen ze de nieuwsgierige lezer iets nader tot het persoonlijke leven van deze toch vooral afstandelijke, voorname en strenge dame. De brieven zijn vooral gericht aan familie en Franse collega's, maar ook aan dierenbeschermster Brigitte Bardot en filmregisseuse Margarethe von Trotta; de correspondentie met haar levensgezellin Grace Frick blijft nog 50 jaar verzegeld. Met fotokatern. Kleine druk. Verberg tekst