Alle bewoners van St. Jarlath’s Crescent leven een rustig maar onconventioneel leventje. Op een dag voegt baby Frankie zich bij het gezelschap. Haar vader blijkt Noel Lynch, die prompt de vaderrol krijgt toebedeeld van een stervende Stella. Zijn leven en dat van vele anderen wordt overhoopgegooid. Gelukkig is er Emily, een verre nicht, die sinds haar komst in de gemoedelijke gemeenschap alle harten veroverde en ondersteuning biedt bij de creatie van een thuis voor Frankie. Samen met Joshie en Charlie Lynch, dokter Hoed, Dingo Duggan, Declan, Fiona en vele anderen zorgen ze voor een warme en liefdevolle thuis voor de moederloze baby. Moira, de maatschappelijk werkster van het gezelschap, denkt er echter anders over. Gezien haar eigen waardeloze opvoeding en jeugd, wijdt ze zich als een bezetene aan haar taak Frankie voor allerlei onheil te behoeden. Dat wordt haar niet altijd in dank afgenomen. En dan is er nog Lisa. Zij valt voor een ‘foute’ man en probeert haar leven opnieuw in handen te nemen. Zo komt ze bij Noel en Frankie terecht, en vormen ze samen een door lot en toeval samengebracht team. Onconventionaliteit die Moira de haren te berge doen rijzen. De vraag of kleine Frankie bij haar vader en ondersteunende entourage zal kunnen blijven, blijft tot het einde onbeantwoord.
Maeve Binchy brengt in En toen kwam Frankie een breed scala personages ten tonele, en laat hen via snelle maar aangrijpende plotwendingen tot leven komen. Het verhaal start met de beschrijving van een personage dat later in het boek nog amper aan bod komt. De auteur slaagt er niet altijd in ieder personage op een degelijke manier aan te kondigen, waardoor je als lezer geen echte band met hen opbouwt. Persoons- en plaatsbeschrijvingen zijn vrij statisch en kort. De Ierse auteur slaagt er wel in de lezer nieuwsgierig te houden naar het vervolg van het verhaal. De onderhoudende positieve plots doen wat soapachtig aan. Feelgoodlezers komen zeker aan hun trekken. Als rode draad doorheen het boek loopt de behoefte aan gezelschap en om overeind te blijven, de nood aan iemand die om je geeft en het grote belang van vriendschap in het leven. De auteur weet als geen ander alledaagse taferelen te portretteren. Het verhaal is toegankelijk en vlot geschreven, maar toch is het geen meeslepende roman die je met spijt sluit om later vol verlangen weer op te pikken. Binchy heeft vast een schare fans die haar familiale, luchtige schrijfstijl weten te appreciëren, maar krijgt er met dit boek misschien geen echte fan bij. [Lynn Geerinck] Verberg tekst

Noel probeert de saaiheid thuis bij zijn ouders en op kantoor in alcohol te verdrinken. Dat verandert, wanneer zijn Amerikaanse nicht Emily (45) in huis komt, en Stella beweert dat ze terminale longkanker heeft én hoogzwanger is van zijn baby. De geboorte van de baby zal ze zelf niet meer beleven; daarom vraagt ze Noel om hun dochtertje op te voeden. Noel voert een verbeten strijd tegen de alcoholduivel en voor het behoud van zijn dochtertje. Zal hij het – met de steun van zijn familie en vrienden – redden? Een breed scala van personages betrekt de lezer bij het lief en leed in een Dublinse leefgemeenschap. De subtiele woordkeuze, de vele dialogen en de rake typeringen maken de drukbevolkte plot in al zijn eenvoud erg levensecht en herkenbaar. Als geen ander weet de Ierse bestsellerauteur alledaagse dingen zo te portretteren, dat ze bijzonder lijken. Eens te meer levert ze in haar ongeëvenaarde, meeslepende vertelstijl een pageturner af, die romantische feelgoodfans van alle leeftijden in de ban zal houden. Zie ook http://www.maevebinchy.com/ (Engels). Normale druk. Verberg tekst