Besprekingen
De logge, olifanteske Ignatius J. Reilly is in feite een alle zintuigen tartend werkschuw, boeren en winden latend opgeblazen stuk vreten dat op zijn dertigste nog steeds bij zijn alcoholminnende moeder inwoont. De wetten van de zwaartekracht uitdagend, plaatst deze pathetische, arrogante en pretentieuze windbuil zich boven de massa om zijn gal op alles en nog wat te spuwen. Een aan zijn bed verknochte, aan lager wal geraakte academicus die bij monde van Boëthius de vroegmiddeleeuwse filosofie omarmt en tussen tv-afleveringen van 'Yogi Bear' en bioscoopfilms door heel wat rommel richting darmkanaal stuurt.
Als hij door omstandigheden dan toch genoodzaakt wordt de werkende klasse te vervoegen, ziet hij de kans schoon om er een socio-literair werkstuk van te maken: 'Dagboek van een werkende jongeman'. De werkende/i> Ignatius ontpopt zich tot een anarchist die in zijn ijver om de broekenindustrie van Gus Levy nieuw leven in te blazen, de zwarte arbeiders aanzet om hun levensstanda…Lees verder
Als hij door omstandigheden dan toch genoodzaakt wordt de werkende klasse te vervoegen, ziet hij de kans schoon om er een socio-literair werkstuk van te maken: 'Dagboek van een werkende jongeman'. De werkende/i> Ignatius ontpopt zich tot een anarchist die in zijn ijver om de broekenindustrie van Gus Levy nieuw leven in te blazen, de zwarte arbeiders aanzet om hun levensstanda…Lees verder
Copyright (c) Vlabin-VBC
De hoofdpersoon, de onsmakelijke luie dikzak Ignatius J. Reilly, verschanst zich al zes jaar op zijn kamer bij moeder thuis om daar een pessimistische cultuurgeschiedenis te schrijven. De ellende begint als Ignatius, om een schade veroorzaakt door zijn halfzatte moeder te vergoeden, de grote wereld ingeschopt wordt om een baantje te zoeken. Een hecht geconstrueerde, binnen zijn eigen absurde raam volkomen geloofwaardige, klassieke klucht. Een van de charmes van het boek is het overweldigende aantal uitgewerkte, prachtig absurde bijfiguren. Tegelijkertijd ook een wat triest boek, vooral door de geschiedenis erachter: Toole (1937-1969) pleegde zelfmoord toen hij zijn debuut niet kwijt kon. Dankzij zijn moeder werd het in 1980 alsnog gepubliceerd en tot een postume Amerikaanse successtory: een bestseller en in 1981 de Pulitzerprijs. De oude vertaling uit 1981 van deze roman vol in het dialect van New Orleans pratende zonderlingen, afkomstig uit verschillende maatschappelijke klassen, vol…Lees verder
-
John Kennedy Toole
-
Paul Syrier