Italië was voor schrijvers steeds een bron van inspiratie, van Goethes Italiaanse reizen tot hedendaagse publicaties zoals Under the Toscan sun van de Amerikaanse schrijfster Frances Mayes, dat met zijn verheerlijking van het Toscaanse landschap een ware Italië-rage uitlokte.

Italië van Hermann Hesse is een bundeling van reisnotities en dagboekaantekeningen, die de Duitse auteur tijdens zijn vele reizen door Italië optekende, en van een reeks artikels en essays over Italië, die hij voor verschillende Duitstalige kranten schreef. Het Italië-beeld dat uit deze bundel naar voren komt, stemt met de geïdealiseerde en romantische voorstellingen overeen, die de Duitse schrijvers van de 18e en 19e eeuw van Italië hadden. Dit land stond bekend als het mekka voor kunstkenners en -minnaars en werd symbool voor het zuiderse art de vivre (in contrast tot de Noord-Europese levenswijze). Hesses beschrijvingen zijn dan ook een feest voor de zintuigen: de schrijver laat de vreemde taal tot zich doordringen, neemt de geuren en smaken van de Italiaanse keuken op, de fijne kleurschakeringen in de fresco's en het lichtspel op de landschappen. Zoals elke gepassioneerde reiziger kan Hermann Hesse evenzeer genieten van een eenvoudige maaltijd op een vissersboot als van een fresco van Giotto. Verder leveren Hesses essays over het reizen verrassend actuele inzichten op, zoals uit het volgende citaat blijkt: "Wie in vreemde streken en steden niet alleen het beroemdste, het opvallendste najaagt, maar de behoefte voelt het essentiële, dieper liggende te begrijpen en te leren liefhebben, in diens herinnering zullen meestal toevalligheden, kleine dingen een speciale bekoring hebben. Als ik denk aan Florence doemt niet als eerste beeld de dom op of het oude paleis van de Signoria, maar de kleine vijver met goudvissen in de Giardino di Boboli waar ik mijn eerste middag in Florence een gesprek had met een paar vrouwen en hun kinderen [...] Ik geloof dat ik het intenser heb beleefd en het me sterker eigen heb gemaakt dan vele vlijtige toeristen met hun Baedecker". [Heidi Verdonck] Verberg tekst

De auteur verrast de lezer met reisinpressies in de vorm van korte verhalen met thema's uit Florence, Fiesole,Venetië, Umbrië en Noord-Italië. Hiernaast wil hij met zijn reisdagboeken uit verschillende jaren en notities de directe waarnemingen en stemmingen van de reiziger in waarachtige woorden vastleggen. Menig reiziger zal het geluksgevoel van het reizen in Italië herkennen, dat steeds een andere charme heeft en een bron van verrukking en levensvreugde is. De impressies van de auteur zijn het aardigst daar waar hij zich vragen gaat stellen over het "waarom" van kunstreizen en over zijn onbedwingbare reislust die met het stijgen der jaren niet afneemt. Als alternatieve reisgids is dit boek echter niet echt geschikt, tenzij men een fan van Hermann Hesse is. Kleine druk.