Drama van de Mexicaanse regisseur Ernesto Contreras (Párpados azules). De jonge linguïst Martin reist naar een dorpje in het oerwoud om een bijna uitgestorven taal te bestuderen: het Zikril. Dit is de taal die alle levende wezens in de jungle spreken. Er zijn nog twee oude mannen die deze taal spreken, ze waren vroeger boezemvrienden, maar de laatste vijftig jaar hebben ze niet meer met elkaar gesproken. Via de kleindochter van een van hen komt Martin achter de oorzaak van dit conflict. In deze poëtische, soms magisch-realistische film spreken de acteurs deels in de speciaal voor de film geschreven taal Zikril. De recensenten geven 2-3 sterren. Pauline Kleijer (Volkskrant 16-1-’19): ‘(…) het verhaal is te mooi afgerond, met opgelegde, flinterdunne symboliek, lange, repetitieve flashbacks en weinig overtuigende personages. (…)’ VPRO Cinema (vpro.nl): ‘(…) Een aan de telenovela verwante, innemende vertelling met een licht surrealistische inslag over communicatie, liefde, en de geschiedenis die aan verschillende talen verbonden is. Ambitieus in thematiek, soms wat houterig in de uitwerking. (…)’ Genomineerd voor veertien Ariel Awards (Mexicaanse Oscars), winnaar van de Gouden Ariel voor Beste speelfilm. Verberg tekst