Dit boekje verzamelt een aantal gedichten van de 24 auteurs die voor hun poëtisch werk met de Nobelprijs werden bekroond. Wat allereerst opvalt aan dat lijstje, is de relativiteit van zelfs die roem; heel wat dichters behoren nauwelijks nog tot de literaire canon in onze dagen (Prudhome, Spitteler...). Daar staat echter tegenover dat monumenten als Tagore, Yeats, Eliot, Neruda en Heaney in deze bloemlezing hun indrukwekkende lyriek ten volle kunnen demonstreren. In dit opzicht is een boekje als dit zowel interessant vanuit literair als vanuit historisch perspectief. Menkveld heeft het gros van deze vertalingen bij elkaar gesprokkeld uit eerdere edities (o.a. het onvolprezen 'Pantheon der Nobelprijswinnaars' dat ooit nog in Vlaanderen, bij Heideland, verscheen); een enkele keer betreft het een vertaling die eerder in een literair tijdschrift verscheen. Zowel de naam van de vertalers als de gehanteerde vertaalstrategie is bijzonder divers; ook in dit opzicht is dit boekje niet oninteressant. Vanzelfsprekend krijgt de lezer hier slechts een voorproefje uit het omvangrijke oeuvre van een aantal dichters, maar van hieruit kan men gemakkelijk verder met zijn eigen verkenning van de twintigste-eeuwse wereldliteratuur. [Dirk De Geest] Verberg tekst

Samensteller Erik Menkveld heeft in deze bloemlezing proeven van werk van de vierentwintig met de Nobelprijs bekroonde dichters uit de twintigste eeuw bijeengezet (per dichter meer gedichten). Een interessant initiatief, want daarmee haalt hij een aantal zeer in de vergetelheid geraakte poëten naar de oppervlakte. Wie was Carducci? En wie was A. Sully Prudhomme, de allereerste gelauwerde ooit? Hij gist naar de reden waarom nooit een Nederlander deze prijs heeft gehad, noch een Vlaming. Vertaalde dichters hebben een voorsprong. En poezië die van oorsprong al in het Duits, Zweeds en Engels is verschenen (talen die bekend zijn bij de Zweedse Academie) maakt zelfs nog meer kans, want een vertaling is vaak weer een verbleking van het origineel. Toch hebben moeilijk te vertalen dichters als Brodsky de prijs ook gekregen. De lijst is imposant en veelzijdig, met o.a. Heany, Paz, Milos, Montale, Neruda, Nelly Sachs, Seferis, T.S. Eliot, Yeats en Tagore. Naar jaartal van hun bekroning worden de dichters in deze bundel opgevoerd, in omgekeerd chronologische volgorde: te beginnen bij Szymborska in 1996 en eindigend met de bijna vergeten Prudhomme in 1901. Achterin summiere biografische gegevens over de laureaten. Verberg tekst