Superieure en gereputeerde wijn hoeft geen krans en dat geldt evenzeer voor klassieke literatuur. Andermaal wijzen op de unieke kwaliteiten van de vader van de American gothic en hiermee ook het latere detective- en thrillergenre, staat gelijk met een open deur intrappen. Laat het daarom volstaan even stil te staan bij het bewogen leven van de auteur zelf. Poe (1809-1849) werd kort na zijn geboorte door zijn drankzuchtige vader in de steek gelaten en zijn moeder overleed toen hij twee jaar oud was. Hij groeide op in een pleeggezin van een zakenman uit Virginia. Zijn studies aan de universiteit moest hij stopzetten wegens speelschulden en later werd hij wegens plichtsverzuim weggestuurd van de militaire academie van West Point. Alcoholisme en financiële moeilijkheden teisterden zijn verdere leven, maar konden niet verhinderen dat hij trouwde met zijn toen dertienjarig nichtje, die elf jaar later overleed. Poe raakte aan lager wal en stierf vrijwel onbemind en onbekend. Zijn getormenteerd bestaan en gelouterd proza beïnvloedden in deze eeuw de fantasie en het jeugdwerk van Jan Wolkers, Nederlands geniale verteller en enfant terrible. Niet verwonderlijk dus dat men Wolkers wist te strikken voor een uitgebreid voorwoord bij deze nieuwe vertaling. Vooral 'De goudkever', een verhaal dat op wonderlijke wijze avontuur met mythische elementen combineert, heeft blijkbaar sterk tot Wolkers' jeugdige verbeelding gesproken, in die mate zelfs dat hij slechts met moeite aan de neiging kan weerstaan de 'l' uit de naam van zijn geboortestreek (Poelgeest) te weren. Op latere leeftijd onderneemt hij een reis naar het verre Charleston (Verenigde Staten) en brengt een bezoek aan Fort Moultrie (het eiland voor de kust van Zuid-Carolina) waar Poe 'De goudkever' situeerde. Wolkers stelt vast dat Poe niet alleen een berekeningsfout maakte in zijn verhaal, maar dat hij bovendien dichterlijke vrijheden nam bij het beschrijven van deze locatie. So what! Een kunstenaar is gerechtigd de boel volkomen op zijn kop te zetten als hij dat nodig oordeelt voor zijn werk. Met deze vaststelling is de link tussen Poe en Wolkers gelegd en spreken Poes verhalen voor zichzelf, van het populaire 'De moorden in de rue Morgue' en 'De gestolen brief' tot de minder bekende werken zoals 'Mellonta Tauta' en 'Het ovale portret'. En wat Jan Wolkers betreft: ach, laat die man toch gauw weer een roman plegen! [Staf Schoeters] Verberg tekst

De Amerikaanse schrijver Edgar Allan Poe (1809-1849) is de schepper van een aantal klassieke verhalen. Hij wordt beschouwd als een van de wegbereiders van de moderne thriller en detective. Wie kent niet "De goudkever", "Het masker van de Rode Dood", "De put en de slinger", "De feiten in het geval-Valdemar", "Het verraderlijke hart", "De moorden in de rue Morgue" etc.? De eerste Nederlandse vertaling, 'Een tiental verhalen', dateert van 1910, en sindsdien heeft een lange reeks uitgaven in ons taalgebied het licht gezien. Deze bundel bevat dertig verhalen, net als 'Verhalen van mysterie en fantasie' (1964, vertaald door Hermien Manger en Adrie van Huizen), vanaf 1972 herdrukt onder de titel '30 beroemde verhalen'. Deze nieuwe editie bevat een fikse inleiding van Jan Wolkers. Bovendien werd een aantal verhalen opnieuw vertaald door Maarten Polman. Op het donkere omslag is onder meer het schilderij van een negentiende-eeuwse dame te herkennen. Kleine druk.