'Adolescenten die één enkele vrouw beminnen, worden later onvermijdelijk het soort perverse oudjes dat kleine meisjes verkracht'. Een psychologische omschrijving zoals er wel meer voorkomen in het werk van een auteur die boekje na boekje volkrabbelt met de meest ongeloofwaardige plots, maar desondanks de bestsellerslijsten blijft aanvoeren en nog altijd critici vindt om haar de hemel in te prijzen. Het citaat betreft de vijftien jaar jonge hoofdpersoon Joe Whip, een in de vroege kinderjaren door zijn moeder Cassandra verknipte persoonlijkheid die, dankzij zijn verbluffende handigheid in het goochelen,  liefdevol wordt opgenomen door een echtpaar in Reno dat zijn brood verdient in de variété. De 35-jarige Norman Terence als goochelaar, zijn 25-jarige vriendin Christine als vuurjongleur. De jongen, die door Norman zal worden opgeleid, wordt natuurlijk smoorverliefd op Christine en droomt met haar het bed te delen, liefst tijdens het jaarlijkse 'feest van het vuur' diep in de woestijn van Nevada. Van Norman wil Joe — plan B! — met alle geweld de knepen leren van het vals spelen, iets waar deze slechts na lang aandringen aan wil voldoen. Eens beide doelen bereikt, vertrekt Joe naar Las Vegas om croupier te worden in de duurste pokerclub. Als alles fout loopt, komt ten slotte de echte aap uit de mouw.
In het eerste hoofdstuk wordt de auteur bij haar bezoek aan een illegale speelzaal gecomplimenteerd met haar originele vermomming als Amélie Nothomb. Dit behoort tot het soort details waarop haar reputatie als speelse  schrijfster van bevreemdende verhalen is gevestigd. Wat zou kunnen kloppen indien haar stijl wat minder schools zou zijn, de dialogen niet zo houterig en de verhaallijnen geloofwaardig. Of zoals leraar Norman het zegt aan zijn leerling-goochelaar: 'de bedoeling van het goochelen is ervoor zorgen dat de ander aan de werkelijkheid gaat twijfelen'... en dus aan de fictie gaat geloven. [Jan Baes] Verberg tekst

Nomen est omen! Net veertien wordt Joe Whip het huis uitgezet door zijn moeder Cassandra, mannenstrikster die nu liever de zoveelste passant aan zich bindt. Als talentvol goochelaar vindt hij warmvaderlijk onderdak bij de brave Terence Norman, illusionist van wereldklasse, en de verleidelijk mooie vuurjongleur Christina. Waar Joe Whip uitgroeit tot ongrijpbare valsspeler die de touwtjes stevig in handen neemt, zoekt de trouwhartige Terence het in zinloze zelfkwelling. Freudiaanse obsessies naar keuze. Het ruige Burning Man-festival, twee uur rijden vanuit Reno (Nevada), blijkt het dramatische keerpunt en de aanzet tot onterende verwikkelingen. Joe is dan achttien. De Belgische Nothomb (Kobe, 1967) voert in haar twintigste roman een geraffineerd spel met dubbele bodems op, laat Terence en Joe tiktak ethische discussies voeren, weerspiegelt de dionysische uitzinnigheid van vuurdans en publiek, kleurt het utopische festival in deze desolate woestijn magisch in, rondt trefzeker af met een harde frappe en biedt aldus ruimschoots stof tot overpeinzing. Extreme verhoudingen in een extreem klimaat! Normale druk. Verberg tekst